Acropolis

Acropolis is Grieks voor 'het hoogste punt van de stad' (akros = top, polis = stad) en die naam werd in de Oudgriekse steden gegeven aan de citadel of stadsburcht. De acropolis werd op een militair strategische plaats gebouwd. Bovenop een heuvel, niet te hoog en niet te laag. Was het te hoog, was de lager gelegen grond niet goed bereikbaar om te verdedigen. Was het te laag, dan was de acropolis zelf niet goed te verdedigen.

Door het bestaan van de Acropolis bij Athene is de stad Athene zelf ontstaan. De stad begon als een kleine nederzetting en is uitgegroeid tot een machtige stad. De Acropolis had echter na een tijd geen functie meer, Athene kon makkelijk op eigen benen staan en daarnaast waren de sociale verbanden met andere bevolkingsgroepen veel beter. De Acropolis werd niet gesloopt, het was nog steeds een plaats van de goden gebleven en heeft een enkele keer nog als toevluchtsoord gediend toen de Perzen aanvielen in 480 voor Christus.

Naast "acropolis" zijn er in andere steden ook andere namen:

- Larissa, voor de burcht van Argos, (volgens Homerus);
- Pergama voor die van Troje;
- Cadmia voor die van Thebe;
- Acrocorinthus voor die van Korinthe.